retrospective - 1.

ne zaman bir yerlerde bir listeler yapacak olsam plakları otobiyografik sıraya koyma konusu geliyor aklıma. eminim gezegenin bir yerlerinde benimle benzer zihin sıçraması hastalıklarını yaşayanlar vardır, onlara selam olsun. 

2000'lerin ilk yarısına dair anılarım çok silik. özellikle '99-2008 arası istanbul'da unuttuğum birçok konser var gibi hissediyorum. sonrasında da mutlaka eksikler var, mesela 2012'den hiçbir şey hatırlayamadım (let's make a toast). hatırladıkça ekleyeceğim. 

lokal grupları eklemedim. festivallerde izlediğim her bir grubu da eklemedim tabii, sadece headliner/headliner olmayan ama benim için önemli olan gruplar listede. 

bittiğinde içinden en unutulmaz ilk 5'ini seçmeyi düşünüyorum.*

*sonradan 6 oldu çünkü '99 metallica birçok açıdan "defining moment" ve onu dışarıda bırakamadım.

2022, 29 nisan: van der graaf generator (esch sur alzette, rockhal)

2022, 13 mart: smoke and mirrors, sasha velour (luxembourg, rockhal)

2021, 21 kasım: the jesus and mary chain (luxembourg, den atelier)

2021, 16 kasım: automatic (luxembourg, rotondes)

2019, 17 ekim: pixies (luxembourg, luxexpo)

2019, 30 haziran: muse (werchter, rock werchter)

2019, 29 haziran: florence+the machine (werchter, rock werchter)

2019, 28 haziran: weezer (werchter, rock werchter)

2019, 28 haziran: tool (werchter, rock werchter)

2019, 28 haziran: the cure (werchter, rock werchter)

2019, 27 haziran: olafur arnalds (werchter, rock werchter)

2019, 12 mayıs: jakuzi (luxembourg, rotondes)

2018, 11 ekim: mourn (luxembourg, rotondes)

2018, 12 ağustos: protomartyr (luxembourg, rotondes)

2018, 23 haziran: a perfect circle (esch sur alzette, rockhal)

2018, 13 haziran: queen+adam lambert (köln, lanxess arena)

2017, 17 aralık: anathema (istanbul, volkswagen arena)

2016, 3 temmuz: iggy pop (werchter, rock werchter)

2016, 3 temmuz: florence+the machine (werchter, rock werchter)

2016, 3 temmuz: beck (werchter, rock werchter)

2017, 16 mayıs: swans (istanbul, zorlu psm)

2015, 17 kasım: godspeed you! black emperor (istanbul, zorlu psm)

2015, 15 kasım: warrel dane (istanbul, garaj)

2015, 21 ağustos: mfö (bodrum, amfitiyatro)

2015, 2 ağustos: dark tranquillity (istanbul, life park)

2015, 2 ağustos: annihilator (istanbul, life park)

2015, 2 ağustos: my dying bride (istanbul, life park)

2015, 1 ağustos: gojira (istanbul, life park)

2015, 1 ağustos: korpiklaani (istanbul, life park)

2015, 1 ağustos: korn (istanbul, life park)

2015, 22 nisan: thurston moore (istanbul, babylon)

2014, 17 ağustos: beirut (istanbul, küçükçiftlik park)

2014, 9 temmuz: hugh laurie (istanbul, harbiye açık hava)

2014, 31 temmuz: dream theater (istanbul, küçükçiftlik park)

2014, 25 nisan: dredg (istanbul, küçükçiftlik park)

2013, 5 aralık: madeleine peyroux (istanbul, iş kuleleri)

2013, 4 ağustos: roger waters - the wall (istanbul, itü)

2011, 8 ekim: pain of salvation (sofia, yubileyna hall)

2011, 15 haziran: mr. big (sofia, festivalna hall)

2011, 15 haziran: cinderella (sofia, festivalna hall)

2011, 10 şubat: olafur arnalds (istanbul, salon)

2011, 29 ocak: eivind aarset (istanbul, tamirane)

2010, 4 temmuz: nevermore (istanbul, küçükçiftlik park)

2010, 27 haziran: big four (istanbul, sonisphere)

2010, 26 haziran: manowar (istanbul, sonisphere)

2010, 25 haziran: alice in chains (istanbul, sonisphere)

2010, 4 mart: marillion (istanbul, balans)

2009, 20 temmuz: deep purple (istanbul, kuruçeşme arena)

2009, 4 temmuz: dream theater & cynic (istanbul, küçükçiftlik park)

2009, 16 haziran: faith no more (berlin, kindl bühne wuhlheide)

2008, 18 kasım: slayer (münih, zenith)

2008, 11 kasım: deep purple (berlin, max-schmeling halle)

2008, 22 ağustos: scorpions (istanbul, parkorman)

2007, 7 eylül: tool (istanbul, kuruçeşme arena)

2007, 29 haziran: dream theater (istanbul, istanbul arena)

2005, 18 kasım: steva vai (istanbul, yeni melek)

2005, 3 temmuz: dream theater (istanbul, maslak)

2003, 6 eylül: the cardigans (istanbul, rock'n coke)

2003, 6 eylül: suede (istanbul, rock'n coke)

2003, 6 eylül: pet shop boys (istanbul, rock'n coke)

2002, 8 kasım: dream theater (istanbul, bostancı gösteri merkezi)

1999, 13 haziran: metallica (istanbul, ali sami yen stadyumu)

going out on a tuesday.

bir yerlerde öylesine denk gelip dinlediğim, duygusal olarak çok da "invested" olmadığım grupların gösterilerine bilet almak ve bunlardan bazılarını canlı izleyerek çok sevmek son birkaç yıldır hayatıma giren bir alışkanlık. tabii biraz da coğrafi değişiklik sayesinde yeni yeni elde ettiğim bir lüks.

müzikle ilgili konuşulacak, yazılacak çok fazla şey var. çünkü darmadağın bir şekilde evrilen hayatlarımızın kaosunu anlamama en çok yardımcı olan şey arka planda o kaosu takip eden müziği dinlemek. ayrıca kendimi çok bilge hissettiğim anlardan birinde icat ettiğim aşırı kitschy aforizmayı hatırlamak gerekirse "müzik elimizdeki en iyi zaman makinesi". 

bugün the jesus and mary chain konserinden dönerken seneler önce gittiğimiz konserleri hatırlamaya çalıştık, bazılarının hafızamızda silikleştiğini fark ederek. o yüzden birazdan burada bir liste yapacak ve aklıma geldikçe güncelleyeceğim. aşağıdaki bağlantı ise bana bir şeyler hissettirmeyi başarabilmiş nadir generation Z gruplarından birine gidiyor. I thought I told you, I can't stand anyone at all.

reckoning.

 

* bread and circus

SPF50.

bugüne kadar kim bilir kaç tane evin balkonunda sigara içerken gökyüzüne bakıp "yaşamak ne güzel" diye düşündün. hemen ardından kimsenin seni yetişkin olmanın gerçekte nasıl bir şey olduğu konusunda uyarmadığını, sigarayı bırakma zamanının çoktan geldiğini ve yarın sabah ilk toplantının kaçta olduğunu. 

düşünceleri sarmallar şeklinde ilerleyen bir ben miyim. herhalde değilimdir. bu gezegende kendimi özel hissetmeyi çoktan bıraktım. 

neyse, ben başka bir şey anlatacaktım.

bazen alelade bir günde herhangi bir insan sıradan bir laf ediyor ve o an yıllarca takılıp kalıyor insanın zihninde. bundan aşağı yukarı iki sene önce, çok sıradan başlamış bir cuma sabahında, sadece yarım saat notice ile anons edilen yaklaşık 100 kişinin katıldığı bir toplantıdan çıkmış, ıslak kaldırımların üzerinde bir ofis binasından diğerine yürüyorduk. ben yine sigara içiyordum. hepimiz epey sarsılmıştık. benim yanımda Denny vardı ve bana dedi ki "bak, benim epey yaşım var (bunu İngilizce nasıl söyledi tam olarak bilmiyorum ama böyle dediğine eminim) ve yılların bana öğrettiği bir şey varsa o da şu: başına gelen bir olayın iyi mi kötü mü olduğuna tam olarak karar vermek için üzerinden en az beş sene geçmesi gerekir. bu olan biten konusunda bir karara varmak için henüz çok erken". ahh, demiştim, Denny, ne kadar haklısın. ne kadar haklısın ama hayat sadece sonuçlardan ibaret değil. iyi ki de değil. 

sonradan "hayatımın en büyük ikinci hayalkırıklığı" olarak adlandıracağım o cuma sabahının ardından Denny'nin bu müthiş aforizmasını hatırladığım çok zaman oldu. güzel gelişmeler olduğunda da, can sıkıcı haberler aldığımda da Denny'nin beyninden çıkıp hafızama yapışan bu "wise" ve sıkıcı adamdan kurtulamadım. 

yetişkin olmak bazıları için böyle bir şey. beyninde birikmiş çer çöp veri kümelerindeki neden-sonuç ilişkilerini referans alıp, çeşitli durumlara verdiğin tepkileri şekillendirme eğilimine yetişkinlik deniyor. 

C vitaminli güneş koruma losyonlarından, anti-aging göz çevresi kremlerinden bağımsız olarak konuşuyorum, ben pek büyüyemedim. büyülü tesadüflere ve mucizelere filan inanıyorum hala. okuduğum her kitaptan bir rol seçiyorum kendime hala, evet. sigarayı da hala bırakmadım. kötü bir şey olduğunda hemen oracıkta üzülüveriyorum. sonra konu çok başka yerlere gidiyor belki. hala dinlemediğim yeni albümler arayıp buluyorum. çoğu çok kötü çıkıyor. ama nadiren bazıları güzel.